တံခါးဖြင့္ထားေသာ ျမိဳ႕ကေလး

နယ္စပ္ျမိဳ႕ကေလးလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ စာဖတ္သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက နယ္ေျမမ်ား လံုျခံဳပါ့မလားလို႕အေတြးေရာက္ခ်င္ ေရာက္နိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုနီးပါးေလာက္ ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမိဳ႕ကေလးပါလို႔ဆိုရင္  လြန္တယ္လို႔ဆိုႏိုင္ပါ့မလား။ မဲေဆာက္ဆိုတဲ့ ျမိဳ႕ေလးကို က်ေနာ့တေယာက္တည္း အျမင္နဲ႕ တြယ္တာေနမိတာမ်ား အလုပ္ကိစၥနဲ႕ တျခားရပ္ရြာသြားေနရတဲ့အခါ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရာကုိ လြမ္းသလိုမ်ိဳးေတာင္ ျပန္လြမ္းမိတဲ့အထိ။ ျငိတြယ္မိတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ကိုယ္ပိုင္ဆန္းစစ္ခ်က္ကေလးေတြနဲ႕ စစ္ထုတ္ၾကည့္ရင္း ခ်စ္ခင္စိတ္ရင္း အမွန္အကန္ဆုိတာကို ေသခ်ာသည္ထက္ ေသခ်ာေစခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕တျမိဳ႕ပါ။

မဲေဆာက္ျမိဳ႕ရဲ့သမိုင္းေနာက္ခံ

မဲေဆာက္ဆိုတာ ထိုင္းနိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းရဲ့ နယ္စပ္ျမိဳ႕ေလးပါ။ျမန္မာနိုင္ငံ ကရင္ျပည္နယ္စပ္ျမ၀တီျမိဳ႕နဲ႕ေသာင္ရင္းျမစ္ တစ္ခုသာျခားပါတယ္။  မဲေဆာက္ျမိဳ႕အေၾကာင္းေလးရွာဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ မဲေဆာက္ျမိဳ႕ဟာ လြန္ခဲ့ႏွစ္ေပါင္း  ၁၅၀ေလာက္က  စခဲ့တယ္လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။ အေစာဆံုးေနခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြကေတာ့  ျမန္မာျပည္ဖြား ကရင္လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ျပီး မူဗာ့ ဖေနာ္ေက  လို႔ ေခၚတဲ့  ဖေနာ္ေက  ရြာကေလးအျဖစ္ အစျပဳခဲ့ပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အျခားေသာ ျပည္နယ္မ်ားမွ ထိုင္းလူမ်ိဳးမ်ား  ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္လာၾကတဲ့အခါမွာ  အဲ့ဒီေက်းရြာမွာရွိတဲ့ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ေျပာင္းေရႊ႕သြားၾကပါတယ္ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့   သူတို႕က ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ အတူတကြ ေနထိုင္ဖို႕  မႏွစ္သက္ၾကပါဘူးတဲ့။  ဆက္လက္ျပီး ေနထိုင္သူဦးေရ  မ်ားလာတဲ့အခါမွာ  ဖေနာ္ေက ေက်းရြာေလးဟာ တိုးတက္လာခဲ့တယ္။  အဲ့တာေၾကာင့္  အေကာက္ခြန္ေတြလည္းေကာက္ခံရရွိခဲ့တယ္   ။

မဲ့လေမာင္လို႕ေခၚတဲ့ ေက်းရြာမွျပည္သူေတြဟာလည္း မဲေဆာက္ ကိုေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္လာၾကတယ္။   ထိုင္းသကၠရာဇ္   ၂၄၄၁ မွာ ေက်းရြာအဆင့္ကေန    ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ကိုတိုးတက္လာပါတယ္။  နခြန္စ၀န္ျပည္နယ္ပိုင္ျမိဳ႕အျဖစ္နဲ႔  ပထမ သတ္မွတ္ခဲ့ျပီး    အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲ ေခၚေ၀ၚလာခဲ့ရာကေန   မဲေဆာက္လို႔ အမည္တြင္ခဲ့ပါတယ္။   မဲေဆာက္ျမိဳ႕ေတာ္ဟာ  တာ့ခ္ရိုင္ ပိုင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာျပီးတဲ့ေနာက္ျမိဳ႕နယ္ ၉ ျမိဳ႕ထဲမွ  ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕အျဖစ္ပါ၀င္လာပါတယ္  ။ တာ့ခ္ခရိုင္အတြင္း  ျမိဳ႕ေတြကေတာ့ …..

၁။ တာခ္ျမိဳ႕

၂။ဘန္႔တာခ္ျမိဳ႕

၃။စမ္းေငါင္းျမိဳ႕

၄။ မဲ့ရမတ္ျမိဳ႕

၅ ။ ထာ့ေဆာင္ရန္းျမိဳ႕

၆။မဲေဆာက္ျမိဳ႕

၇။ဖုတ္ဖရျမိဳ႕

၈။ အုန္းဖန္ျမိဳ႕

၉။ ၀မ္း(န္)ေက်ာက္ျမိဳ႕  တို႕ပါပဲ။

တာ့ခ္ခရိုင္ဟာ  စစ္သူၾကီးျဗနေရစြန္ ကိုဂုဏ္ျပဳ မွည့္ဆိုထားတဲ့  အမည္တစ္ခုပါ။ စစ္သူၾကီး ျဗနေရစြန္ ကို ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၅၅၅  ခုႏွစ္  ဖိီစနုလုပ္မွာ  ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီး ဖီစနုလုပ္ကို သိမ္းပိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႕အသက္ ၉ ႏွစ္သားအရြယ္မွာ  ဟံသာ၀တီကို  စစ္သုံ႕ပန္းအျဖစ္နဲ႔ ပါသြားခဲ့ပါတယ္။ ေမြးခ်င္း  ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္ရွိျပီး ဆုပန္ကလ်ာရဲ့  ေမာင္ျဖစ္ပါတယ္။  ၈ႏွစ္ေလာက္  ဟံသာ၀တီမွာေနျပီး ဗမာတိုရဲ့ ေသြး ၊ ဗမာစာ ၊ စကား ၊ စစ္ဗ်ဴဟာေတြကို  သိကြ်မ္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာၾကက္တိုက္  ၀ါသနာပါသူျဖစ္ျပီး  သူ႔ၾကက္အေရာင္ဟာ  အ၀ါ  အျမီးကအျဖဴေရာင္ပါ။  သူနဲ႔မဟာဥပရာဇာ နဲ႔ ၾကက္တိုက္ျပီး သူ႕ၾကက္နိုင္တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။  အဲ့တာေၾကာင့္ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြက  ဂုဏ္ယူျပီး  သူ႕ရဲ့ရုပ္တုေဘးမွာ  ၾကက္ရုပ္ထုေတြ ထား ထားပါတယ္  မဲေဆာက္ရဲ့ ျမိဳ႕လယ္ ပန္းျခံမွာ  စစ္သူၾကီး ျဗနေရစြန္ရဲ့ နန္းေဆာင္တစ္ခုကို ၀ံ့ၾကြားစြာ တည္ထားျပီး  လူအမ်ားစုက စစ္သူၾကီးျဗနေရစြန္ကို ခုခ်ိန္ထိ ဂုဏ္ယူ အေလးအနက္ထား ဂါ၀ရျပဳၾကတာကိုလည္း ေလ့လာမိပါတယ္ ။သူ႔အသက္  ၃၅ ႏွစ္ အယုဒယမွာနန္းတက္ခဲ့ျပီး   နန္းသက္  ၁၄ ႏွစ္အၾကာ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၀၅ ခုႏွစ္မွာ  ဇင္းမယ္ကို စစ္ခ်ီတက္ရင္းနဲ႔ အဖ်ားေရာဂါစြဲကပ္ျပီး နတ္ရြာစံခဲ့ပါတယ္ ။

ကားဂိတ္၊ ဆိုင္ကယ္ဂိတ္ေတြဆိုက္တာနဲ႔ ျမင္ရတဲ့ မဲေဆာက္ေစ်းအ၀င္၀

မဲေဆာက္ျမိဳ႕ေနလူထုနဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္

မဲေဆာက္မွာ   ကရင္ ၊ မြန္ ၊ ဗမာ ၊  အာခါး၊ လီဆူး ၊ အီးေကာ့ ၊ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြအေခၚ ထိုင္းယိုင္လို႕ေခၚတဲ့  ရွမ္းျပည္နယ္ဖြား  ရွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း  အေျခခ်ေနထိုင္ၾကပါတယ္  မူေဆး(ေမ်ာ့)လို႕႔ေခၚတဲ့  မဲေဆာက္ေတာရြာေတြမွာ အေျခခ်ေနထိုင္ၾကတဲ့  တိုင္းရင္းသားေတြလည္းရွိျပီး  ဘာသာစကားကေတာ့ မဲေဆာက္က ထိုင္းေတြနဲ႔မတူပဲ  ကြဲျပားပါေသးတယ္။ မဲေဆာက္ဟာျပည္မၾကီးျမိဳ႕ေတာ္ ဘန္ေကာက္အေခၚေျမာက္ပိုင္းသားေတြျဖစ္ျပီး  ဘာသာစကားကေတာ့ ျမိဳ႕ေတာ္ဘန္ေကာက္စကားနဲ႕  ၈၀  ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကြဲျပားပါတယ္။ ျမိဳ႕ရဲ့ အဓိက စီးပြားေရးကေတာ့ နယ္စပ္ျမိဳ႕ျဖစ္တာနဲ႔အညီ  ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္က  ပထမဦးစားေပး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပါပဲ  တစ္ျခားကေတာ့  စိုက္ပ်ိဳးေရးပါ ။   မဲေဆာက္မွာ အထင္ကရေနရာေတြကိုျပပါဆုိရင္ေတာ့ ထီးေလာဆူေရတံခြန္ ၊ ဖားက်လံုးေရတံခြန္ ၊ မဲေဆာက္ေစ်း  မဲကဇာေရပူစမ္းနဲ႕  မယ္အိုဇာ  လိုဏ္ဂူေတြျဖစ္ပါတယ္ ။မဲေဆာက္မွာ    ထိုင္းလူမ်ိဳးအမ်ားစုဟာ ဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္ၾကျပီး  နတ္ကို  သက္၀င္ယံုၾကည္မႈလည္း မ်ားတာေတြ႕ရပါတယ္။

စုန္ကရန္ လို႕ေခၚတဲ့  ယိုးဒယားသၾကၤန္ႏွစ္ကူးရက္ေတြလည္းရွိျပီး  သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲလို လူၾကီးမိဘကို  ေခါင္းေလွ်ာ္ေပး ၊ေျခသည္းလက္သည္းညွပ္ေပးတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈလည္းရွိပါေသးတယ္ ။ ကထိန္ပြဲေတာ္လိုလည္းက်င္းပၾကတာေတြ႕ရျပီ ဒီက အလုပ္သမားျမန္မာေတြလည္းျမန္မာ ဒိုးပတ္၀ိုင္းကေလးလွည့္လို႕  အလွဴလည္းခံနိုင္ပါေသးတယ္ ။ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဟာ  ႏွစ္သစ္ကူးကာလေတြကို  အျမတ္တနိူးထားျပီး မိသားစု ျပန္ဆံုၾကတာမ်ိဳး  လုပ္ငန္းရက္ရွည္ပိတ္တာမ်ိဳးလည္းရွိပါေသးတယ္ ။ ထိုင္းဘုရင္ေမြးေန႕ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔မတိုင္ခင္ကတည္းကစလို႕ ဘုရင္ၾကီးေမြးေန႕နဲ႔အတူ  လြဲကထံုးရာသီပြဲေတာ္ကိုလည္းက်င္းပပါေသးတယ္ ။   ဒီပြဲေတာ္ကို က်င္းပခဲ့တာကေတာ့ စူခိုထိုင္းေခတ္မွာကတည္းက စခဲ့ၾကပါတယ္  အဲ့ဒီေခတ္က ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ျဗရမ္းခမ္းဟန္ က စျပီးလုပ္ခဲ့တယ္။  ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ျမစ္ကိုတည္မွီျပီး  လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကတာဆိုေတာ့  ျမစ္ေရရဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးျမစ္ေရကိုေက်းဇူးဆပ္ရန္ မေမ့ဖို႕  လုပ္ကိုင္လာၾကရင္း ခုခ်ိန္ထိလည္း  အစဥ္အလာကိုထိန္းသိမ္းလာၾကတာေတြ႕ရပါတယ္  က်ေနာ္တို႔ျမန္မာအယူနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ ဆီမီးေမွ်ာပြဲနဲ႕ (ေရႊက်င္မီးေမွ်ာပြဲ) တူပါတယ္။ ဒီပြဲေတာ္ကိုေတာ့ တစ္နိုင္ငံလံုးပြဲေတာ္က်င္းပၾကတာပါ ။

အာရွလမ္းမေပၚမွာရွိတဲ့ မဲေဆာက္ပန္းျခံ

ျမန္မာအေငြ႕အသက္ေတြနဲ႕ မဲေဆာက္

မဲေဆာက္ဟာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ နယ္စပ္ျမိဳ႕ျဖစ္တာနဲ႔ အညီ  ျမန္မာျပည္အတြင္းက  ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕အလား  ျမန္မာ အေငြ႕အသက္ေလးေတြေတြ႕ရပါတယ္ ။ မဲေဆာက္ေစ်းမွာ ထိုင္းနိုင္ငံထြက္ ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကိုရနိုင္သလိုျမန္မာျပည္မွ တင္သြင္းတဲ့  စားေသာက္ကုန္မ်ိဳးစုံလည္းရနိုင္ပါတယ္။  လက္ဖက္ရည္ဆိုင္  ကြမ္းယာ ဆိုင္ကေလးေတြက အစရွိျပီး  လမ္းေဘးဆိုင္  အသုတ္ မုန္႔ဟင္းခါး  ရခုိင္မုန္႔တီလည္း စားခ်င္ရင္ရွိပါေသးတယ္။  လက္တြန္းလွည္းေလးေတြနဲ႔ ေရာင္းတဲ့  ၀က္သားတုတ္ထိုးေလးေတြလည္းစားခ်င္ရင္ ရနိုင္ျပန္ပါေသးတယ္။  က်ေနာ္ကေတာ့  မဲေဆာက္ကို  ကိုယ့္ရဲ့ ဒုတိယေမြးရပ္ေျမအလား အခ်စ္ပိုမိစိတ္ဝင္မိတဲ့အထိပါပဲ ။

ျမန္မာစကားကို  ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ေျပာနိုင္တဲ့  ထိုင္းလူမ်ိဳးသူေဌးေတြလည္းရွိျပီ  ထိုင္းစကားကို အဆင္ေျပေျပေျပာတတ္ၾကတဲ့ျမန္မာအလုပ္သမားေတြလည္းမ်ားပါတယ္   အလုပ္မွာ ထိုင္းလိုေျပာတတ္တဲ့သူက ပိုအဆင္ေျပျပီး လုပ္ငန္းမွာ ပိုေနရာရတာေတြ႕ရပါတယ္။ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကေတာ့ေအာက္ေျခ ပန္းရံသမား ၊ အိမ္အကူအလုပ္သမေလးေတြမွ အစ  ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ အဆင္ေျပၾကတဲ့   ျမန္မာျပည္ဖြား လူမ်ိဳးေတြလည္းရွိပါတယ္။ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုေတြမွာ အလုပ္သမား အမ်ားစုရွိျပီး ၊ကိုယ္ပိုင္အိ္မ္တြင္းစက္ခ်ဳပ္ရံုအေသးစားေလးေတြလည္းရွိပါတယ္ ။  ေစ်းဆိုင္ ၊  စားေသာက္ဆိုင္မွာ လုပ္ကိုင္ၾကတာလည္းရွိပါတယ္။  ဒီဘက္ႏွစ္ပိုင္းေတြမွာ   လြန္ခဲ့တဲ့  ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က ၾကားရတဲ့ သတင္းမ်ိဳးေတြလည္း မရွိသေလာက္ကိုနည္းပါးလာျပီး  လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈလည္း နည္းလာခဲ့ပါတယ္။ဒီမွာရွိတဲ့ျမန္မာအမ်ားစုဟာ  လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ေနၾကတဲ့သူေတြမ်ာတာမို႔ အလုပ္ခ်ိန္နဲ႔လည္းလြတ္ေအာင္  ျပီးေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာျပန္လည္အသံုးခ်နိုင္ေအာင္ အခမဲ့ဖြင့္လွစ္ထားေပးတဲ့ ေစတနာ့ေက်ာင္းေလးေတြလည္းရွိပါတယ္   ထိုင္းစာ  အေရး ၊ အေျပာ ၊ အဖတ္ တင္မက   နိုင္ငံျခားသားမ်ားကိုယ္တိုင္ သင္တန္းပို႕ခ်ေပးတဲ့  အဂၤလိပ္စာ အေရးအေျပာသင္တန္ေလးေတြလည္းရွိပါတယ္  ဒါေတြဟာလည္း လုပ္ငန္းခြင္မွာတင္မကပဲ အျပင္လူမႈနယ္ပယ္မွာပါ တကယ္ပဲ အသံုး၀င္တာမို႕ ေလးစားစရာဒီလိုသင္တန္းေက်ာင္းေလးေတြရွိတာဟာလည္း    တကယ္ကို အဆင္ေျပမႈတစ္ခုပါပဲ ။

မဲေဆာက္စာတိုက္

မဲေဆာက္ျမိဳ႕နယ္အပိုင္  အသံလႊင့္ေရဒီယုိေတြမွာလည္း ျမန္မာပိုင္းကိုထည့္သြင္းေပးထားတာလည္းက်ေနာ္တို႕  အေ၀းေရာက္ ျမန္မာေတြအတြက္ေတာ့  ကိုယ္စိတ္အပန္းေျဖစရာေလး တစ္ခုပါပဲ။   ထိုင္းကုန္ပစၥည္းေၾကာ္ျငာ လမ္းေဘးဆိုင္ေၾကာ္ျငာေတြမွာ ခုေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ထိုင္းဘာသာနဲ႕အတူျမန္မာဆိုင္းဘုတ္ေတြနဲ႕ပါ ေၾကာ္ျငာလာတာကိုေတြ႕ရမွာပါ ။  ဒါက  ဘာကိုေဖာ္ေဆာင္သလဲဆိုရင္  မဲေဆာက္မွာရွိတဲ့ ကုန္ပစၥည္းမ်ားရဲ့ ဝယ္လိုအားဟာ ျပည္တြင္းမွ ကုန္သည္ၾကီးမ်ားရဲ့ အေပၚမွာလည္း မွီတည္ေနတာမို႕  ဒီလိုဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေတြနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ထားတာေတြ႕နိုင္ပါတယ္ ။မဲေဆာက္ကျမန္မာ အမ်ားစုဟာ  (ဘတ္) လို႕ ေခၚတဲ့  တစ္ႏွစ္စာ အခြန္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ကဒ္နဲ႔ေနၾကတာမ်ားတယ္။ ဒီဘက္ႏွစ္ပိုင္းေတြမွာေတာ့  ႏွစ္နိုင္ငံအစိုးရကေန   ယာယီနိုင္ငံကူး ပတ္စပို႔စ္   လုပ္ေပးလာျပီး  ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္းျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ တရား၀င္အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္နဲ႔  ဥပေဒေဘာင္အတြင္း  ေနထိုင္နိုင္လာေအာင္  ေဆာင္ရြက္ထားတာကိုလည္း ေတြ႕ရမွာပါ။

မဲေဆာက္မွာ  ေဆာ္၀ါဒီခပ္ လို႔နွဳတ္ဆက္မယ့္ျမန္မာတစ္ေယာက္ကို မဂၤလာပါလို႕  ျမန္မာသံပီသစြာနဲ႔ ျပန္ႏႈတ္ဆက္တတ္တဲ့  ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြလည္းရွိသလို  မဲေဆာက္မွာ  အေနၾကာျပီး  ထိုင္းစကားကို  အသံေန အသံထားမွန္မွန္နဲ႔  ေျပာတတ္တဲ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြလည္းရွိပါတယ္။  အလုပ္ရွင္နဲ႔အလုပ္သမားၾကားက ဆက္ဆံေရးကေတာ့   မိသားစုလိုျဖစ္တာမ်ားျပီး  ကိုယ့္အလုပ္ရွင္ အသက္ၾကီးၾကီး သူေဌးေတြကိုေတာ့  သူတို႕လူမ်ိဳးအေခၚ  (ေဖာ့)  အေဖ  ၊  (မဲ့)  အေမ လို႔  ေခၚၾကတာေတြလည္းရွိတယ္။  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားမႈေတြ နည္းလာျပီး   လုပ္ငန္းခြင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကတင္ပဲ   က်ေနာ္တို႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ခုပါ။

ျမန္မာျပည္တြင္းက ျမိဳ႕ကေလးလို႕ထင္ရေလာက္ေအာင္ ျမန္မာအစားအစာနဲ႔  လူေနမႈပံုစံေတြနဲ႕ လည္ပတ္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ကေလးကိုလည္း လာေရာက္  ေလ့လာနိုင္ပါေသးတယ္။ မဲေဆာက္  ဆိုတာ က်ေနာ္တို႕ လူမ်ိဳးေတြကို  အျမဲရင္ခြင္တံခါးဖြင့္ၾကိဳဆိုေနတဲ့ ျမိဳ႕ကေလးပါ   စာဖတ္သူေတြလည္း ရင္ခြင္တံခါးဖြင့္ အစဥ္ျမဲၾကိဳဆိုေနတဲ့  မဲေဆာက္ျမိဳ႕ကေလးကို အလည္တစ္ေခါက္လာခဲ့ပါအံုးလို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ျပီးေတာ့ မဲေဆာက္ျမိဳ႕ကေလးမွလည္း က်ေနာ္ကေနတစ္ဆင့္ စာဖတ္သူအားလံုးကို  မဂၤလာပါ (ေဆာ္၀ါဒီခပ္) လို႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကား အမွာပါးလိုက္ပါေလရဲ့။

ေမာင္မ်ဳိး ( ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ဇတ္ခုံ)

ဓာတ္ပုံ   MTJ

Posted in: ေဆာင္းပါးမ်ား