လရိပ္ျဖင့္ ရက္ေဖာက္အပ္သမွ်ေသာ ဝိညာဥ္အခြံၸ၌
တြယ္ၿငိဖြယ္အတၱ မရွိ, အသက္ မရွိ, နတၳိအခန္းသုိ႔ပမာ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ ငါ သူ မည္မွ်
နာက်င္စြာ ပယ္ခြာရမည့္ လက္ဖဝါးမ်ားအား ငံု႔ယူနမ္းရွဳိက္လ်က္
ထုဆစ္အံ့ေသာ ဘဝအသစ္မ်ားစြာအတြက္
မ်က္ဝန္းျမစ္ကုိ အားတံု႔အားနာမိရသည္ အထိ။
ျဖစ္ခဲ့သည္ ဟု အတည္ျပဳ မွတ္တမ္း မတင္ဝံ့
အပ်က္သေဘာကုိ နာၾကားလိုေသာ နားတစ္စံုလည္း မရွိခဲ့
ငဲ့ကြက္ရန္ စာရင္း၌ ငါ၏ အမည္နာမသည္ ကမၺည္းထုိးထြင္းခတ္ရန္ မလို ဟု
ေမြးရာပါအမွတ္အသားျဖင့္ ေဖာ္ျပလ်က္
ထုိ႔အတြက္.. ေသခ်ာမႈအတြင္းသို႔ စီးဝင္ေနေသာ မေသခ်ာမႈ ေသြးေၾကာမ်ား
တစ္စံုတရာ အကြာအေဝးမွ ငါ၏ ျဖစ္တည္မႈတြင္ ခိုနားေစ။
ပညတ္ခ်က္မ်ားစြာႏွင့္ ေခ်မြရန္ အသင့္ျဖစ္ပေစ..
ကန္႔သတ္မႈမ်ားအၾကား သြယ္လ်ေျပျပစ္ေနေသာ ေမတၱာတရားတို႔
ရုန္းကန္ထေျမာက္ရန္ အသင့္၊ ေက်ာက္သားအထပ္ထပ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ စမ္းေရ
စီးဆင္းဆဲ စီးဆင္းၿမဲ… ထာဝရဆုိသည့္တုိင္
ဤရင္းျမစ္မွ စတင္ခဲ့ေသာ ေန႔စြဲမ်ား။
၏,သည္ မေရြး ရြတ္အံၾကရန္ စာ- မရွိ
အရွဳံးအျမတ္ တြက္ခ်က္ရန္ ေစ်းကြက္ မဝင္ခဲ့
ကာလယႏၱရားျဖင့္လည္း သက္ေသသကၠာယ မျပဳႏိုင္
သုိ႔တေစ.. ခုိင္မာပါ၏ ခုိင္ၿမဲေနပါ၏.. ၿမဲၿမံလြန္းလွပါ၏
အျပန္အလွန္ ျဖစ္တည္ၿပီး ျပကေတ႔မ်က္ဝန္းကုိယ္စီမွ
ေလာက္ငွကံုလံုေသာ ယံုၾကည္မႈအသီးအပြင့္မ်ားအေၾကာင္း။
မႏုိင္=မရွဳံးေသာ ေပးဆပ္မႈမ်ားသာ ခိုဝင္လ်က္
မနက္ျဖန္မ်ားစြာအတြက္ သတ္မွတ္ရည္ညႊန္းသမွ်
ဒီကေန႔ ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည့္ ဝန္းက်င္လမ္းမမ်ားအတိုင္း
ေသြးစက္လက္ က်ပါေစ.. ငါ၏ ဖဝါးအစံုျဖင့္ အပ္ႏွံ၍
ဦးတုိက္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ရာ ေရာက္ရွိျခင္းမ်ား။
ငါ၏ အသားစမ်ား ပြန္းပဲ့နာက်င္ခဲ့သည္ႏွင့္ အမွ်
အာေငြ႕ၿခံဳ၍လည္း လံုခဲ့ရဖူးသည့္ မိန္းမူးဖြယ့္နာရီမ်ား..၊ သုိ႔ႏွင့္တုိင္
ဘဝအဆက္ဆက္က က်က်န္ရစ္ၿပီးသည့္ က်ိန္စာအတိျဖင့္
ၾကင္နာယုယမႈမ်ားအၾကား အလြမ္းျဖင့္ အဆာသြပ္ခံရ
ကဗ်ာမဆန္လုိက္ပံုက ကာရန္အဖြဲ႕မွာ အထီးက်န္ရသည္အထိ။
တစ္ဦးသည္ အျခားတစ္ဦး၏ ေလျပည္ေထြးပုိက္ေသာပန္း ျဖစ္ခဲ့ေသာ္
ပန္းႏွင့္ေလျပည္အၾကား ေမတၱာတရားျဖင့္ ခ်ိတ္ဆက္ခြင့္ရွိေစ
ထုိသုိ႔ခ်ိတ္ဆက္ျခင္းသည္လည္း ဘဝတုိ႔ျဖင့္ လြန္က်စ္ျခင္း ျဖစ္ေစ
သိမ္းရုပ္ျခင္းမဲ့ ရင္ျပင္တစ္ထပ္တည္း ဖြဲ႔ဆုိရာ ေျခရာမ်ားႏွင့္ အတူအမွ်
ခ်စ္ျခင္းတရားျဖင့္သာ ဖန္ဆင္းျပည့္ဝၿပီး ကမၻာအထပ္ထပ္ သံသရာတုိင္
ဤကဗ်ာ၌ သိမ္းဆည္း၍ ေလွ်ာက္ရဖြယ့္ ခရီး.. အလ်ားရွည္ပါေစ။
.............
သွ်ိဳင္းယုေ၀
သရုပ္ေဖာ္ပုံ စဆုိ၇ီ
0 comments:
Post a Comment