ပိေတာက္မွ အ၀ါ အစစ္
ရင္ဘတ္ စစ္စစ္ၾကီးထဲကုိိ
အ၀ါေရာင္ အတုေတြ ထုိးသိပ္
တစ္ႏွစ္လုံးေႏြရွိတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ
တန္ခူး ကုိ ဒီမွာ အတုလုပ္
ပိေတာက္ကုိ ဒီမွာ အတုလုပ္
သၾကၤန္ကုိ ဒီမွာ အတုလုပ္
လူစက္ရုပ္ေတြေလ အေမ
ႏွလံုးခုန္သံ တူးပို႔ ... တူးပို႔
ငါတို႔ ျမန္မာဆိုတာကိုေတာ့
အတု မလုပ္ၾကစတမ္း ... ။
ငါတို႔ေျမ ...
ငါတို႔ေရ ...
ငါတို႔ေလ နဲ႔ မထိ မေတြ႕သမွ်
ငါတို႔ သႀကၤန္ဆိုတာ အတုေပါ့
ေရၾကည္ရာ ... ျမက္ႏုရာဆိုလို႔ ရွာခဲ့တယ္ အေမ
ေရကလည္း ၾကည္သေပါ့
ျမက္ကလည္း ႏုသေပါ့
တစ္ခုေတာ့ ရိွတာေပါ့ .... အေမ
မခ်ိဳဘူး ....၊
သူစိမ္းေတြရဲဲ႕
ေျခႀကိဳေျခၾကားက
ကုန္းရုန္းထၿပီး
ေကြးေနေအာင္ ကၾကရတဲ့ အေ၀းသၾကၤန္
ပိေတာက္ပန္းေတြေတာ့ ပန္လို႔မရဘူး ... အေမ
ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္လည္း
သီခ်င္းေတြထဲမွာပဲ ခိုေနရတာ
ႏွစ္ေတြ ၾကာေပါ့ ... ၊
ျပန္ခဲ့ခ်င္ၿပီ
ေျမသင္းနံ႔ လြင့္လြင့္ပ်ံ႕တ့ဲ
ကိုယ့္ေျမေပၚမွာ ကိုယ့္ေလကို ရိႈက္ၿပီး
သၾကၤန္သီခ်င္းတစ္ပုိဒ္ကို
အၿပံဳးေတြပိုက္ၿပီး
ပိေတာက္ဖူးေတြ ငိုက္ေနေအာင္ ဆင္ျမန္းထားတဲ့
အေမ့အနမ္းေတြေအာက္မွာ
သားတို႔ ....
သမီးတို႔ ....
တူးပို႔ ... တူးပို႔ သီခ်င္းသံခင္းၿပီး
ကိုယ့္ေျမကို ကုိယ္ နင္းခ်င္ၿပီ .... အေမ ။ ။
သုထက္မွဴး
0 comments:
Post a Comment